14 juli

vanmorgen na een zeer regenachtige nacht vertrokken uit de regio n tirol tussen linz en wenen. Oma zei altijd: heerlijk dat getik op de caravan in de wetenschap dat je droog ligt... Na twee wKker liggen vd herrie heb ik mijn oordoppen gepakt en toch nog wat geslapen. Veel regen bij vertrek. Na doucen en ontbijt tenmintte met zoals altijd..uitgeperste sinaasappels. VLak voor de snelweg, zagen we gisteren, was een benzine pomp( 1 l - 1,16 euro) er bleek ook een supermarkt vlakbij waar we lunchbroodjes en sinaasappelen gescoord hebben. Het bleef regenen tot een uur of half een. Ik doe straks een foto vanuit de caravan bij vertrek. Om een uur of twee was het droog en hebben we op een raststatte geluncht. Om 16.00 uur waren we na een lange file eindelijk bij de grenas alwaar een vignet aangexhaft moest worden. Dat kon bij diverse louche keetjes voor €19,- euro een vignet werd aangeschaft, dwz je kenteken wordt in een computer geklopt en daar krijg je een bewijsje van met je kenteken er op. De hongaren rijden iets minder gedisciplineerd dan de Oostenrijkers valt wel op. Na enige beraad hebbe we gekozen voor een camping bij Gyongyos (no hongarije, 50km ten ooosten v boedapest) o vetgeet ik bijna de dagafstand te vermelden: 565 km. We kwamen om 19.25 op de camping alwaar we snel meosten zijn ivm de keueken die om 20. 00 dichtging. De caravan ad kant gezet en gauw het resatuarant in. We gingen braaf aan een tafel zitten, na enoge tijd bleek je de bestelling buiten bij de snackbarcounter te moeten doen. Vevolgens met kassabon naar de counter binnen  alwaar de koks de bon bekeken en knikten. Onze interpretatie:"daar kunnen we wel wat mee." Na enige tijd was mijn eten klaar: bordje friet met gyrosvlees. Ook de vis van Hanneke was er. Dachten we. Het bord moest en zou terug. Het bleek voor een ander gezelschap te zijn. Niemand, ook vd gasten hier spreekt er ook maarw at anders dan hongaars. Wel verwarrend. Ik mijn inaangeraakte bord ook retour gegeven, maar datw as niet nodig. Dat was wel voor mij. We vonden beiden dat het oostblok niet meer te herkennen is als je hier rondrijdt maar toch steekt het ineens de kop op. Overigens veel gasten vd camping in trainingspak ah eten. Er is hier niet veel veranderd sinds ik hier met met mijn ouders 42 jaar geleden was. Of de campeerders uit hongarije zijn erg traditíoneel ingesteld. Dat kan natuurlijk ook.